روش های تقویت عظلات شانه

در این مقاله قصد داریم در مورد تقویت عظلات شانه صحبت کنیم

دکتر وحید صمدی

در گفت‌وگو با خبرنگار علم ورزش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با بیان این که دررفتگی شانه در رشته‌های پربرخورد بیشتر از سایر رشته‌هاست، اظهار کرد: مفصل شانه، متحرک‌ترین مفصل بدن انسان است که بین استخوان بازو و استخوان کتف تشکیل می‌شود. ساختارهایی مثل کپسول مفصلی و تعدادی رباط اطراف این مفصل را احاطه می‌کنند که البته این بافت‌ها باید به اندازه کافی شل و انعطاف پذیر باشند تا امکان حرکت قابل توجه شانه را در طی فعالیت‌های مختلف زندگی فراهم کنند. به همین دلیل این احتمال وجود دارد که سر استخوان بازو از حفره مفصلی خود در استخوان کتف خارج شود که به آن دررفتگی شانه گفته می‌شود. معمولاً زمین خوردن بر روی کف دست یا بر روی شانه و یا وارد آمدن ضربه به شانه می‌تواند موجب این دررفتگی شود که در بیشتر دررفتگی‌های شانه، سر استخوان بازو به سمت جلو دچار دررفتگی می‌شود و تنها در موارد اندکی، دررفتگی به سمت عقب اتفاق می‌افتد. وی به مهم‌ترین علامت عارضه دررفتگی شانه اشاره کرد و افزود: مهم‌ترین علامت این عارضه، درد شانه است که این درد با حرکت تشدید می‌شود و معمولاً به حدی است که بیمار آرنج و بازوی خود را کنار بدن محکم نگه داشته و اجازه هیچ حرکتی را به شانه نمی‌دهد. بعد از وقوع دررفتگی شانه، جا اندازی باید توسط پزشک متخصص انجام گیرد، از آنجایی که بعضی وقتها ضمن دررفتگی، رباط‌ها و عضلات اطراف شانه آسیب می‌بینند بعد از جا اندازی مفصل، شانه مدتی بی‌حرکت نگه داشته می‌شود تا بافت‌های آسیب دیده فرصت ترمیم پیدا کنند. بعد از گذشت دوره استراحت، بیمار باید تحت درمان با روش‌های فیزیوتراپی و ورزش درمانی قرار گیرد. به عبارت دیگر با تجویز و انجام ورزش‌های مناسب باید دامنه حرکتی مفصل بدست آمده و عضلات اطراف شانه تقویت شوند. صمدی در پایان خاطرنشان کرد: دررفتگی شانه از جمله مشکلاتی است که پس از وقوع، احتمال عود آن به‌خصوص در افراد جوان زیاد است. همچنین در برخی از افراد به‌دلیل صدمات وارده به کپسول مفصلی یا رباط‌های اطراف مفصل شانه و یا شلی بیش از حد این بافت‌ها به طور مادرزادی، دررفتگی‌های مکرر شانه اتفاق می‌افتد. گاهی اوقات از این افراد شنیده می‌شود که شانه‌شان از سر جای خود خارج شده و دوباره به جای خود بر می‌گردد چنین افرادی معمولاً در حرکات خود ترس از وقوع دررفتگی دارند که درمان اولیه و اصلی این عارضه نیز فیزیوتراپی می‌باشد. یعنی باید با تقویت عضلات اطراف شانه نقص سایر بافت‌ها را جبران کرد تا مفصل، پایدارتر شده و از بروز دررفتگی آن جلوگیری گردد.

تقویت عضلات بازو با استفاده از یک توپ

استفاده از توپ پیلاتس، عضلات میانی بدن (سینه و شکم) را درگیر می‌کند و تأثیر زیادی در گرفتن نتایج بهتر در انجام ورزش‌های مربوط به تقویت قفسه‌ی سینه دارد. در زمان فرم‌دهی به بازوها برای ایجاد ثبات در مفصل شانه، کار با ماهیچه‌های قفسه‌ی سینه مهم است. در‌حالی‌که به پشت بر روی توپ دراز کشیده‌اید حرکت پروانه را با یک دست انجام بدهید. شانه‌های خود را بر روی توپ نگه داشته و باسن خود را بلند کنید و دستان خود را درحالی‌که دو دمبل سبک در دست دارید به‌صورت عمودی بالا ببرید. حالا به‌آرامی یک دست را به پهلو بخوابانید (حرکت پروانه با یک دست)، مکث کنید و دوباره دست خود را بالا ببرید. برای هر دست ۱۵مرتبه این حرکت را انجام بدهید.

مشاهده اطلاعات بیشتر